Taboe's en andere "leuke" ervaringen :) deel 2
Waar elke kersverse ouder ook mee te maken krijgt is bemoeizuchtige mensen. Of het nu familie is, vrienden of zelfs mensen die je amper kent, IEDEREEN heeft advies klaar. Zo vreselijk vervelend! En zeker als dat mensen zijn die zelf geen kinderen hebben. Ik word er nog altijd zot van. In het begin is het vaak goed bedoelt, maar na bijna een half jaar weet ik echt wel hoe ik met mijn klein moet omgaan. Ik krijg héél vaak de opmerking: "Laat ze maar eens goed wenen." Euhm, I don't think so. Als ik mijn klein al zou laten wenen is dat omdat ík dat beslis en niet omdat zij dat zeggen. Daarnaast laat ik Stevie niet wenen om de simpel reden dat er meestal een reden is waarom ze weent. Ik maak ook vaak de vergelijking met een puppy die ergens ligt te janken zonder moeder helemaal alleen. Niemand dat er dan over nadenkt om die puppy te laten liggen hoor. Maar uw eigen klein, een even hulpeloos wezentje als een puppy, dan wel.
Ik krijg ook constant vragen over de borstvoeding, voornamelijk van mensen die geen borstvoeding hebben gegeven. Vaak zijn het de vragen over hoelang en hoe vaak nog. Allemaal vragen dat er niet toe doen of toch niet voor hen denk ik dan. Ik geef zolang ik wil en hoe vaak zij nodig heeft. Stevie is nu bijna 6 maand en vanaf volgende week zondag gaan we beginnen met groentepapjes. Hoe vaak ik de vraag al niet heb gekregen waarom ze nog niet eerder groentepapjes gekregen heeft, kan ik niet meer op één hand tellen denk ik. Ik geef pas groentjes en fruitjes vanaf 6 maand omdat haar darmpjes dan pas rijp genoeg zijn daar voor. Als jij jouw kleintje al vanaf 3-4 maand groentjes en fruit geeft is dat jouw beslissing, maar ons dametje heeft al genoeg last gehad van haar darmpjes door de allergieën dat ik er niet nog extra ga bijdoen.
Soms krijg ik ook ongevraagd opvoedkundig advies van mensen met ofwel kinderen die nooooooit luisteren en echt stout zijn, ofwel van mensen zonder kinderen. Geen van beide is gevraagd en geen van beide is gewenst. Maar hoe maak je dat duidelijk? Ik knik meestal gewoon ja en negeer het voor de rest. Als ik echt niet in de mood ben voor zo'n adviezen geef ik soms ook wel een steek onder water. In de hoop dat ze ophouden met hun adviezen. Meestal zijn dat ook de mensen die commentaar geven op uw zoon/dochter. Vaak in de vorm van: "Het is wel een echte pakbaby hè." Fuck. You. Nee, het kind heeft honger, te warm of wilt gewoon gezellig bij de rest zitten. Ze wilt alles zien of horen. Dankjewel voor de ongepaste opmerking. Ik moei mij toch ook niet in uw opvoeding? Allez, wat je opvoeding kan noemen natuurlijk.
Allemaal volkomen normaal en allemaal volkomen ongepast. Bereid jullie maar voor, zeker als het van familie of van hele goede vrienden komt. Veel succes mama's